Μια σχέση στη ζωή όλων μας βρίσκεται πάνω απο όλους και όλα. Αυτή με τη μητέρα μας. Έτσι τα επόμενα λόγια είναι αφιερωμένα σέ όλες τις μαμάδες. Σε αυτές που δάκρυσαν όταν κράτησαν αγκαλιά για πρώτη φορά το μωρό τους. Σε αυτές που έμειναν ξάγρυπνες όλη νύχτα δίπλα στο άρρωστο παιδί τους και παρ΄όλη τη νύστα τους έλεγαν “μην ανησυχείς, η μαμά είναι εδώ”.  Σε αυτές που την άλλη μέρα έφτασαν στη δουλειά τους με μαυρους κύκλους και ξεμαλλιασμένες αλλά ανταπεξήλθαν στη μέρα. Σε αυτές που γυρνάνε το κεφάλι τους στο άκουσμα της λέξης “μαμά” ακόμα και όταν δεν είναι το παιδί τους. Σε αυτές που περήφανα παρακολουθούν όλες τις επιτυχίες του παιδιού τους. Σε αυτές που στηρίζουν το παιδί τους στις αποτυχίες του τονώνοντας την αυτοεκτίμησή του. Σε αυτές που σιωπηλά κλαίνε με τη στεναχώρια του παιδιού τους αλλά μπροστά τους τα καθοδηγούν και τα συμβουλεύουν. Σε αυτές που η καρδιά τους λιώνει όταν βλέπουν το παιδί τους να ανοίγει τα φτερά του και να φεύγει. Καμία μαμά δεν είναι ίδια με την άλλη και αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο σε όλες τις μαμάδες νέες και ηλικιωμένες, εργαζόμενες και νοικοκυρές, παντρεμένες και μόνες, πλούσιες και φτωχές.

Μπραζιώτη Χριστίνα

Ψυχοθεραπεύτρια – Οικογενειακή Θεραπεύτρια